Rotacja piłeczki pingpongowej przy topspinie może osiagnac 50 obr/s (3000 obr/min).
Timo Boll zawodnik I ligi niemieckiej w meczu ligowym pomiędzy jego drużyną TTV Gonnern, a TTG RS Hoengen (29.10.1999 r.) w pierwszym secie uległ chińczykowi Chen Weixing aż 1:21. Drugiego seta również przegrał, ale już na przewagi 21:23. Pomimo tego jego drużyna wygrała 6:4.
Odwrotną historię przeżył Lucjan Błaszczyk w meczu superligi granym z Austrią (jesień 1999 r.). W grze z Qian Qianli przegrał pierwszego seta 21:1, by dwa następne łatwo wygrać do 10 i 16. Niestety Polska przegrała 3:4.
Najdłuższą wymianę na świecie zagrali Polak narodowości żydowskiej Alex Erlich i Rumun Ferenc Paneth. Było to na Mistrzostwach Świata w Pradze w 1936 r. W półfinale turnieju drużynowego grali o jeden punkt 2 godziny i 15 minut, a piłka przeszła przez siatkę ok. 10 tysięcy razy.
Szybkość do 170 km/h może osiągnąć silnie uderzona piłeczka pingpongowa.
Podczas Międzynarodowych Mistrzostw Belgii w 1986 r. za dżentelmeńską postawę został uhonorowany Norbert Mnich nagrodą "Fair Play", którą odebrał w siedzibie UNESC.
W 1992 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w ćwierćfinale gry podwójnej grali Andrzej Grubba i Leszek Kucharski przeciwko parze francuskiej Damien Eloi i Jean-Philippe Gatien. Polacy po wygraniu pierwszego seta w drugim prowadzili aż 21:11. Mimo takiej przewagi Polacy przegrali tego seta i również trzeciego, a były to już ostatnie lata kiedy nasi mistrzowie mogli pokusić się nawet o mistrzostwo olimpijskie.
W kontakcie ze stołem pingpongowym piłka podczas zbicia może zostać zdeformowana w 20%, a po odbiciu wraca do poprzednich wymiarów.
Przeciętny czas gry zawodników ofensywnych przy stole wynosi ok. 5 minut (czysty czas gry wynosi wtedy tylko 2 minuty).
Okładzina do gry w tenisa stołowego (podkład + warstwa wierzchnia) nie może przekraczać 4 mm. Przepis ten wprowadzono w 1959 roku.
W roku 1985 nakazano grać okładzinami jedynie w dwóch kolorach: czerwony lub czarny (wyjątkowo zielony).
Tenis stołowy powstał w Azji (Chinach) w XVII wieku, natomiast w Europie w ten sport grali już w XVIII wieku angielscy żeglarze.
Pierwszy turniej tenisa stołowego rozegrano w Quens Hall w Londynie - 1898 roku.
Pierwsza krajowa federacja powstała w Anglii w 1902 roku (ETTA - English Table Tennis Association). Następne to Walia (1921), Austria (1923), Szwecja (1926).
Międzynarodowa Federacja Tenisa stołowego powstała ITTF (International Table Tennis Federation) powstała 15 stycznia 1926 roku.
Pierwsze Mistrzostwa Świata rozegrano w grudniu 1926 roku w Londynie.
Rekordzistą w zdobyciu złotych medali na mistrzostwach świata jest Victor Barna z Węgier. Ten zawodnik zdobył 21 złotych medali.
W 1957 roku powstała Europejska Unia Tenisa Stołowego (ETTU) zrzeszająca obecnie 33 federacje.
W 1958 roku zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Europy, a w 12 lat później pierwsze Mistrzostwa Europy juniorów. Rozgrywki żeńskie zorganizowano w 1964 roku.
Pierwsza edycja superligi tenisa stołowego rozegrana została na przełomie 1967/68.
W 1988 roku wprowadzono tenis stołowy do programu Igrzysk Olimpijskich (Seul).
W 1890 roku powstała pierwsza piłeczka pingpongowa z celuloidu.
Początek tenisa stołowego w Polsce zakłada się na rok 1923/24.
1 listopada 1931 roku powstaje Polski Związek Tenisa Stołowego (PZTS).
W 1951 roku w Polsce pięciu osobom nadano tytuł trenera (bez egzaminów).